ว้า...เมื่อตะกี๊พิมพ์ทิ้งไว้นานอ่ะ

ไม่เห็นว่าคุณมิมี่โพสกระทู้ข้างล่างไว้

ขอแสดงความเสียใจกับเจ้าลัคกี้ด้วยนะคะ

T_Tพระเอกของเราไปซะละ

กำลังทำงานอยู่ค่า อดไม่ได้ที่จะแว๊บมา

ขอบคุณสำหรับทุกคนค่ะที่ต้อนรับ

เรื่องลัคกี้ ไว้มีเวลาจาเล่าละเอียดเลย(ยาวมากๆ )

ขอบคุณโจอี้น้าที่เอ่านหนังสือเรา ประสบการณ์ออกจะเด็ก ๆ หน่อย แต่ใช้ใจเขียนค่ะ

คุณโจอี้ลืมอีกอย่างนึงล่ะ

คนที่บ้านเสียไปก่อนลัคกี้ (ช่วงที่เราเงียบไปนี่แหล่ะ) ก็จัดการเรียบร้อยแล้ว

เข้าใจชีวิตเยอะเลย เวลาที่ความตายอยู่ตรงหน้าคุณ

แม้ว่าจะใกล้ชิดมากว่าสี่ปี แต่ตอนเค้าจากไปก็สาหัส

หลังจากนั้นก็เป็นลัคกี้ เราเลยอึ้งไป แต่โอเคทำใจได้ แต่ดูรูปไม่ค่อยได้ มันพาลจะน้ำตาไหล

ไว้มาเม้าท์ใหม่นะ ต้องรีบไปละ

ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ..

ขอแสดงความเสียใจอย่างยิ่งครับคุณมีมี่

อดีตมีไว้ให้เรียนรู้ ปัจจุบันมีไว้ให้ต่อสู้ครับ

หาาาาา คุณมีมี่ เป็นคนเขียนหนังสือ เรื่อง ลัคกี้ เร๋ฮออ ขอลายเซ็นหน่อยฮับบบบบ

welcome back คับ เสียใจด้วยกับทุกเรื่องนะคับ แล้วเออ...ผมอ่านหนังสือของคุณแล้วนะ (2 รอบแหนะ)

เสียใจด้วยครับ ผมไปหาหนังสือคุณมี่ที่ซีเอ็ด ไม่เจออะ

ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ

สู้ต่อไปนะครับ

ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ...ส่งกำลังใจมาให้คุณมีมี่เข้มแข็งขึ้น..ที่นี่ยังมีเพื่อนๆอยู่นะคะ

เสียใจด้วยน่ะครับ ทุกอย่างได้ผ่านไปแล้ว ต่อไปก็จะมีแต่สิ่งดีๆรออยู่ข้างหน้าน่ะครับ เราทุกคนเป็นกำลังใจให้ครับ

เสียใจด้วยนะคะ

หนูนาก็เสียป๋าไป สงกรานต์ปีนี้ก็ปีที่ 11 แล้วค่ะ

คนที่เค้าจากไปเค้าไปสบายแล้วค่ะ คนที่ยังอยู่ก็ต้องดิ้นรนต่อไปอ่ะเน๊าะ

สู้ๆ...

ขอบคุณกำลังใจเพื่อน ๆ ค่ะ,คุณ JoieGirl25 - -, cirus - -
akesydney,pok355 ,fatfish47,liverpool


nr14 - -ขอบคุณค่ะ ที่กรุณาไปหา ขอโทษด้วย ที่หนังสือไม่เจอ โปรด สละแรงอีกนิดนึง คือบางครั้งน้องขนวางเค้า เห็นปกเหมื้อนเด็ก เอาไปวางตรงหนังสือนวนิยา ประมาณ ไวท์โรด, แฮรี่ฯลฯ บางที่เสียบสัน แต่ถ้าไปที่บีทูเอสนะ จะวางเด่นชัดหน่อยค่ะ

อย่าถามพนักงานเลยเพราะส่วนใหญ่น้องเค้าไม่ค่อยจำเท่าไหร จำแต่ของพวกดาราอะไรพวกนี้

มี่ต้องการเขียนเรื่องปลา ให้คนสนใจพอ ๆ กับเรื่อง หมา แมวค่ะ ยิ่งไปลุยซันเดย์มายิ่ง มีแรงบันดาลใจเลย ไม่อยากให้คนเห็นเค้าเป้ฯแค่สินค้าอุปโภคบริโภค ใช้แล้วซือ้ใหม่ ไปเห็นปลาตีวเล็ก ๆ ถูกอัดแน่นในถุงน้ำขลุกขลิ ก ๆ เครียดสนิทเลย แถมเดินเหยียบปลาสอดตัวหนึ่งทีกระโดดออกจากกาละมังมาโดยไม่เห็นอีก กลุ้มสุดขีด นั่งเก็บปลาให้เค้าตั้งนาน เจ้าของร้านไม่เห็นมาสนใจปลาที่โดดออกมาเลย

ตอนนี้กำลังเขียนคอลั้มน์ใหอควาค่ะ บรรณาธิการเค้ามีอุดมการณ์ดีมาก ๆ เพื่อน ๆ ลองอ่านดูนะคะ จะประมาณลัคกี้ภาคสองค่ะ แต่ไม่ทราบว่าเพ่อน ๆ จะชอบหรือเปล่า

คุณ tana - - ขอบคุณค่ะ แต่ดิฉันยังมือใหม่ค่ะ ไม่อาจเอื้อมให้ลายเซ็นต์ค่ะ

poon - - ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ ทำให้ดิฉันมีกำลังใจมาก ๆ

คุณหนูนาคะ เสียใจด้วยค่ะ แต่ดูจากที่ผ่านมา คิดว่าสรุปได้ว่าคุณแม่คุณต้องเลีค้ยงคุณมาอย่างดี เพราะคุณดูเป็นคนคิดดี และมีความสุข มีเมตตามาก ๆ